De camera-industrie heeft ons jarenlang wijsgemaakt dat meer megapixels automatisch betere foto's betekenen. In 2025 blijkt dit een gevaarlijke misvatting. Een megapixel staat voor een miljoen beeldpunten die je sensor vastlegt, maar het echte verhaal ligt in wat er gebeurt wanneer je meer pixels op hetzelfde oppervlak probeert te proppen.
Camera-sensoren hebben een vast formaat. Wil je meer pixels, dan worden ze automatisch kleiner. Hier begint het probleem: kleine pixels vangen minder licht op. Het resultaat is teleurstellend: meer ruis in donkere situaties, slechtere prestaties bij hoge ISO-waarden en een algemene achteruitgang in beeldkwaliteit waar het er echt toe doet.
Een moderne smartphone met 108 megapixels presteert daarom vaak slechter bij avondfoto's dan een oudere camera met 'slechts' 12 megapixels. De individuele pixels van die smartphone zijn zo minuscuul dat ze nauwelijks licht kunnen opvangen. Het is alsof je probeert regenwater op te vangen met een theezeef in plaats van een emmer.
Camerafabrikanten proberen dit op te lossen met slimme trucs. Pixel binning combineert bijvoorbeeld vier kleine pixels tot één grote voor betere lichtprestaties. Maar dit betekent dat je 48-megapixel sensor plotseling werkt als een 12-megapixel camera. Je krijgt dus niet werkelijk meer detail, alleen meer marketingcijfers.
Voor de meeste fotografen is een goede 24-megapixel full-frame sensor volkomen voldoende. Deze combinatie biedt uitstekende beeldkwaliteit, behapbare bestandsgroottes en sterke prestaties bij alle lichtomstandigheden. Je kunt probleemloos afdrukken tot A3-formaat en hebt nog ruimte voor bijsnijden.
Heb je werkelijk meer megapixels nodig? Alleen als je regelmatig poster-formaat print of professioneel architectuurfotograaf bent. Voor alle andere situaties betaal je vooral voor een marketingtruc die je foto's niet beter maakt, maar je computeropslag wel sneller vult.
Reactie plaatsen
Reacties