Ik maak foto's vanuit connectie. Dat zeg ik vaak, maar wat bedoel ik daar eigenlijk mee? Natuurlijk kan ik van iedereen een foto maken. Op de knop drukken is niet moeilijk. Maar er is een verschil tussen registreren en verbinden. Bij het ene leg je vast wat je ziet. Bij het andere voel je wat er is.
Voor mij zit het verschil in luisteren en observeren. Echt kijken, niet alleen met mijn ogen maar ook met mijn aandacht. Voelen wat iemand nodig heeft, wat er speelt, wat er tussen ons ontstaat in dat moment. Die connectie maak je niet door harder te praten of meer te doen. Je maakt hem door stil te zijn. Door ruimte te geven. Door te zien wie er voor je staat, in plaats van te bedenken wat je wil maken.
Ik geloof dat mensen dat voelen. Ze voelen of je er bent of dat je bezig bent. Of je kijkt of dat je door ze heen kijkt naar het resultaat. Mijn camera is mijn gereedschap, maar mijn aanwezigheid is mijn werk. Daar wil ik het verschil maken. In dat moment van echte ontmoeting, voordat ik überhaupt een foto maak. Dat is wat ik bedoel met beelden vanuit connectie. Het gaat niet om de techniek.
Het gaat om echt zijn. En er echt te zijn.
Reactie plaatsen
Reacties